มงคลข้อที่ 1-2

พรรณนาความ : คาถาที่ 1

บทเรียนที่ 1 : วิเคราะห์คำศัพท์ในพรรณนาความคาถาที่ 1

บทเรียนที่ 2 : อธิบายความ คำว่า “พาล”

บทเรียนที่ 3 : ลักษณะของคนพาล

บทเรียนที่ 4 : อธิบายความ คำว่า “บัณฑิต”

บทเรียนที่ 5 : ลักษณะของบัณฑิต

บทเรียนที่ 6 : คบคนเช่นไรก็เป็นคนเช่นนั้น

บทเรียนที่ 6.1 : ลูกนกแขกเต้าจอมฤาษี

บทเรียนที่ 6.2 : ช้างมหิฬามุขฝึกปล้น

บทเรียนที่ 6.3 : ม้าปัณฑวะขาเป๋

บทเรียนที่ 6.4 : มะม่วงรสสะเดา

บทเรียนที่ 7 : คนพาลเป็นเหมือนศัตรู บัณฑิตผู้รู้เป็นดุจมิตรสหาย

บทเรียนที่ 7.1 : ดาบสสอนลูก

บทเรียนที่ 8 : คบพาลมีแต่เภทภัย คบบัณฑิตไว้มีแต่ที่พึ่ง

บทเรียนที่ 8.1 : พระฉันนะ

บทเรียนที่ 8.2 : มหาสุตโสมชาดก

บทเรียนที่ 8.3 : อกิตติขอพรพระอินทร์

บทเรียนที่ 8.4 : วิพภันติกะได้อาจารย์ดี

บทเรียนที่ 9 : คนพาลมักทำตนเองและคนที่เชื่อตนเองให้พินาศ

บทเรียนที่ 9.1 : พระเทวทัต

บทเรียนที่ 9.2 : พระเจ้าอชาตศัตรูฆ่าพ่อ

บทเรียนที่ 9.3 : กรรมเก่าของพระเจ้าพิมพิสาร

บทเรียนที่ 9.4 : ครูผู้เป็นเจ้าลัทธิทั้ง 6

บทเรียนที่ 10 : บัณฑิตย่อมทำตนเองและคนที่เชื่อตนเองให้พบแต่ความเจริญ

บทเรียนที่ 10.1 : สุเนตต์โพธิสัตว์

บทเรียนที่ 10.2 : พ่อค้าสำเภา 700

บทเรียนที่ 10.3 : นางมัลลิกา

บทเรียนที่ 10.4 : สามเณรสังกิจจะ

บทเรียนที่ 10.5 : สามเณรอธิมุตตกะ

บทเรียนที่ 11 : เปรียบเทียบผลของการคบคนพาลกับบัณฑิต